Τὸ 1949, ὁ μεγάλος ἁγιογράφος Φώτης Κόντογλου ἔγραψε τὸ «Θρηνητικὸ συναξάρι Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου». Δημοσιεύθηκε ὁλόκληρο στὸ περιοδικὸ «Κιβωτός», τὸ 1953 καὶ ἀναδημοσιεύθηκε στὸ βιβλίο του «Ἡ Πονεμένη Ρωμιοσύνη», τὸ 1963.
Ὁ Κόντογλου χρησιμοποιεῖ ἕναν ἀπαράμιλλο τρόπο γραφῆς, ποὺ ὅμοιό του μπορεῖ νὰ συναντήσει κανεὶς μόνο σὲ παλιὰ βυζαντινὰ χειρόγραφα! Κανένα γράμμα δὲν εἶναι ὅμοιο καὶ ὁ τρόπος σύμπλεξης εἶναι τόσο ἐκπληκτικὸς καὶ ἀντισυμβατικὸς ποὺ δὲν μπορεῖς παρὰ νὰ ὑποκλιθεῖς μπροστὰ στὴν πένα καὶ τὸ ταλέντο τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπὸ τὸν χειρόγραφο αὐτὸ θησαυρὸ προέρχεται ἡ ἔμπνευση γιὰ τὶς γραμματοσειρὲς «Σύναξις» καὶ «Σύναξις Σάνς», ἐλπίζοντας νὰ δώσει μιὰ μικρὴ αἴσθηση ἀπὸ τὸ ἐξαίρετο ὕφος τοῦ πρωτοτύπου.
Ἡ οἰκογένεια «Σύναξις» ἀποτελεῖται ἀπὸ ἕνα καὶ μόνο βάρος καὶ μιὰ σειρὰ ἀπὸ 650 συμπλέγματα ἑλληνικῶν πεζῶν. Λόγῳ τῆς πολυπλοκότητας τῆς μορφῆς τῶν χαρακτήρων, χρειάζεται εἰδικὴ μεταχείριση στὴ χρήση της στὸν ὑπολογιστή. Ὑποστηρίζει τὸ πλῆρες ἑλληνικὸ πολυτονικὸ καὶ λατινικὸ σύστημα γραφῆς.
Ἡ οἰκογένεια «Σύναξις Σὰνς» ἀποτελεῖ μιὰ πιὸ σύγχρονη καὶ ἀφαιρετικὴ ἀπεικόνιση τῆς προηγούμενης, μὲ πιὸ στρωτὸ τυπογραφικὸ χαρακτήρα, ἀλλὰ πάντα κοντὰ στὸ ὕφος τοῦ πρωτοτύπου. Ἀποτελεῖται ἀπὸ 4 βάρη (Normal, Italic, Bold καὶ BoldItalic) καὶ περιέχει μιὰ μικρὰ σειρὰ ἑλληνικῶν κεφαλαίων καὶ πεζῶν συμπλεγμάτων. Ὑποστηρίζει τὸ πλῆρες ἑλληνικὸ πολυτονικὸ καὶ λατινικὸ σύστημα γραφῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου