Προσπάθεια ἐπανασχεδιασμοῦ τῆς πρωτότυπης «Ξένιας», τῆς πιὸ δημοφιλοῦς οἰκογένειας στὴ σύντομη ἱστορία τῆς Ἀναγραφῆς. Ἁπλὲς καὶ λιτὲς γραμμές, πιὸ κοντὰ στὶς ἀνάγκες τρέχοντος κειμένου.
Λίγες ὄμορφες καὶ δημιουργικὲς σκέψεις γύρω ἀπὸ τὴ γραφή, τὶς γραμματοσειρές, τὸ γράψιμο καὶ τὴν «τελετουργία» του. Αὐτὴν τὴν ἀνθρώπινη πράξη, ποὺ κατὰ πὼς φαίνεται, ἔχει σκοπὸ νὰ κρατήσει στὴν αἰωνιότητα τὶς πράξεις, τὰ κατορθώματα καὶ τὶς σκέψεις μας, σὰν περαστικοί ποὺ εἴμαστε. Κι ἐνῷ -ὅπως γράφει ὁ Ἐτιάμπλ- γεννιώμαστε καὶ πεθαίνουμε ἐδῶ κι ἕνα ἐκατομμύριο χρόνια, δὲ γράφουμε παρὰ τὰ τελευταῖα ἕξι χιλιάδες ἀπὸ αὐτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου